İZLENİMLER

5 Şubat Londra’da, öğle yemeği için buluştuğum ve ailem hakkında bilgi sahibi olmayan bir arkadaşım, birkaç gün sonra beni arayıp, buluşmamızdan hemen sonra sizinle yaşadığı sipiritüel bir tecrübeyi, muhakkak benimle paylaşmak istediğini söyledi. Konunun aslında benimle ilgili olduğunu ve o günlerde Türkiye’ye dönmek üzere olduğum için daha fazla gecikitirmeden bana gelen mesajı iletmek istediğinden bahsetti.

Arkadaşım beraber yediğimiz yemek sonrasında, sipiritüelist klisesinde sizin gerçekleştidiğiniz toplu gösteriminize katılmış ve yaptığınız portre çizimlerinden birini ben olarak tanımış. Bana ilettiği detaylardan ve anlattıklarından gelen mesajın yakın zaman önce vefat eden anneannemden olduğunu anladım.

Çizimi gördüğümde inanmak güçtü. Resimdeki benzerlik, o gün arkadaşımla buluşmaya gittiğimde taktığım saç bandına kadar detaylı çizilmişti. Gelen mesajın benim için önemi ve zamanlaması ise o kadar anlamlıydı ki, aracı olan size ve arkadaşıma ne kadar teşekkür etsem azdır.

Ölümden sonra da hayat olduğu , bu dünyanın ise ölümsüz birer ruh olan bizlerin, fiziksel formda misafir olduğumuz bir kesit yada bir okul olduğu fikrine şahit olmak paha biçilmez bir tecrübeydi benim için. Aslında yalnız olmadığımızı ve sevdiklerimizin her zaman bizim yanımızda olduğunu bilmek ise huzur ve mutluluk verici. Yaşadığım sıra dışı bu tecrübe hayatımda ve iyileşme yolunda bana yep yeni bir sayfa açmama vesile olduğu için size çok teşekkür ederim Esi.

Sevda Ramadan Velidedeoğlu- Londra, UK  (12 Ocak 2015) 

        Beni Esi’yle bir kaç sene önce bir arkadaşım tanıştırmıştı.  Onun ruhlarla iletişimde olduğunu  biliyordum ama ciddi bir hastalığa yakalana kadar üzerinde hiç durmamıştım. Hastalık başlıyana  kadar sağlıklı bır hayat sürdügümü varsayıyordum. 2013 yılının sonlarına doğru meme kanseri teshisi konmuş ve karaciğerimde de metastaz yapmış  olduğu söylenmişti. Bu haberle tüm aile şok olmuştu. İşte o günlerde Esi’yle bir konferansta  karşılaştık. Sana el vereyim dedi.  O günden bu güne kadar Esi’nin sıcacık eli beni korumaya,  kollamaya devam ediyor. Esi bu yazıyı okuyunca kızacak ve her seyi sen başardın diyecek ama  bana başarma gücünü veren oydu. Hastalığım boyunca benimle çalıştı.  Esi ile Hipnoterapi seansları yaptık ve bir kısmını kayda aldı.  Geceleri şifalanmama destek olması için onları dinledim. Bu kayitlar bana kendime güvenmeyi oğretti ve kendi içimdeki şifa gücünü anlamama yardımcı oldu. Ayrıca sevgili rahmetli babamla iletişim kuruldu. Hem Esi ve hem de babam tüm kemoterapi  seanslarında benimle beraberdiler. Babamın yüreklendirici mesajları yapılan iyi görüntü sonuçları  ile doğrulandı.

Esi bana savaşma ve vaz geçmeme gücünü verdi. Onun rehberliği ile sağlıklı olmanın üç boyutlu;  fiziksel, zihinsel ve ruhsal olduğunu öğrendim. Şimdi hayata farklı bakıyorum. Yaşadığım her günü  dolu dolu, zevk alarak yaşamaya çalışıyorum. Meditasyonun önemini anladım. 10-15 dakikalık  sessiz kalarak  vucudumu dinlemenin aslında ruhumu dinlemek olduğunu öğrendim.  En önemlisi  kendimi sevmeyi öğreniyorum. Esi sayesinde yillar once sonsuzluğa uğurladığım sevdiklerimi daha yakın hissediyorum. Babaciğim  zaten hep benimle. Yardımlarını, pozitif enerjisini devamli hissediyorum. Kansere gelince gerekli tüm tıbbi tedavileri oldum. Yapılan son testler vücudumda kanser’in izine  rastlamadı. Yani daha bir çok seneler bu dünyadayım. Normal yaşamıma ve işime döndüm, bir  farkla, hayattan daha çok zevk alıyorum, mutluyum ve şükrediyorum. Bir uyarı Esi bağımlılık yaratabilir. Onun son derece pozitif, şefkatle yaklaşımını özlüyorsunuz.  Arada tatlı sert de olabiliyor. Sevgili Esi iyi ki varsın, en karanlık dönemimde hayatima girdin ve yolumu aydınlattın. Senin de  yolun hep aydinlik, acik olsun.

Arianna F. Londra, UK (7 Temmuz 2014)

​

​        Portre, 20li yaşların sonuna doğru hayattan ayrılmış, uzun boylu, ince uzun adaleleri olan bir genç adamın idi. Tanıdım. Yıllar önce Hyde Park Corner'ın yakınındaki bir ruhsal merkezde benimle iletişime geçmiş olan eski bir arkadaşıma benziyordu…Bana ruhsal dünyadan almış olduğum ilk mesajı o vermişti. İsmi Lucio. İnce, uzun (sizin de söylediğiniz gibi) resimdekinden daha güzeldi, göç ettiğinde 29 yaşındaydı…nerede ise yirmi sene önce. İletilmesini istediği mesaj kendi ailesinden biri içindi. Ciğerlerinden sorunu olan biri… nefes alması problemli. Sigarayı ağzından alıp uzağa atıyordu. Demek ki birisinin sigara içmesini istemiyordu. Ayrıca onun ruhsal dünyanın varlığına inanmasını istemişti çünkü bu inanç onun iyileşmesine yardımcı olacak ve şifalandıracaktı. İnanması lazımdı çünkü ruhlar daha önce de onunla iletişime geçmeye çalışmıştı.

        Bu mesajı Lucio'nun erkek kardeşi olan arkadaşıma ilettim…here şeyi doğruladı…bunları benim bilmem imkansızdı… Anladığım kadarı ile son zamanlarda çok öksürüyormus. Ciğerlerinde ağrı varmış. Son günlerde her zamankinden çok sigara içiyormuş ve kendine mani olamıyormuş. Eşi onun için çok endişeleniyormuş ve doktor gidip baktırması icin ikna etmeye çalışıyormuş. Cumartesi işten sonra duşa girmiş; öksürmüş ve ağzına kan gelmiş…diş etlerinden geldiğini düşünmüş…ama tekrar öksürmüş…daha çok kan gelmiş. Bu mesaj kesin onun içindi. Gerçekten bu mesaj makbule geçti, ve bana ve sana çok  teşekkür etti. Seni de onun adına kucaklamamı istedi. Ruhsal konuyla ilgili…yakınlarda rüyasında babasını gördüğünü, gülümsediğini ve mutlu göründüğünü söyledi…Uyandığında içini çok rahat ve huzurlu hissetmiş. Onun da bir mesaj olduğunu düşünüyor. Lucio'nun bir fotoğrafını yolluyorum…henüz sağlıklıyken…ve iki sene süren kemodan sonra kan kanseri ölümüne neden oldu. Bu inanılmaz bir öykü Esi. İnanılmazsın.

Toju Sapele Joe- Londra, UK (28 Haziran 2014)

        Sevgili Esi

​

        Ümit ederim iyisiniz. Bu sabah işte biraz vaktim oldu ve size son gösteriniz hakkında bilgi vermek istedim.

​

       Afro saç modeli olan, bıyıklı ve kravatlı birisinin portresini yamıştınız. Babamın saç modeli Afro idi, bıyıklıydı ve hep kravat takardı.

​

        Sanki onun yürümesini taklit ediyormuşunuz gibi omuzunu hareket ettirip, başınızı kaldırıyordunuz. Babam da hep öyle yapar, omuzlarını kaldırırdı.

Babanız gibi değil, daha çok amca gibi hissediyorum demiştiniz. Ben de öyle hissederdim çünkü annemi ben 15 yaşında iken terk etmiş ve daha genç bir kadınla yeni bir aile başlattı ve başka çocukları oldu.

​

        Dediniz ki çok sorumlulukları vardı ve ‘isterdim ki hayatımda başka bir rol almış olsaydım ama içinde bulunduğum koşullar zordu’ diyor. Genç kadın onu terk etti ve sonunda tek başına kalmıştı. 

        Bu adamın mide civarında ameliyat olduğunu ve bunun da yürümesini zorlaştırdığını söylemiştiniz ki doğruydu.

Ayrıca aileden birinin kolunu kırdığından söz ettiniz. Hala beraberken annemin bileğini kırmıştı.

        Ben de çok resmi yok, olan eski resimlere baktım ama hepsi çok küçük boyutta. Bir tanesini yolluyorum. Belki benzerliği görmek ilginizi çeker.

Deniz I.- Bursa, Türkiye (22 Ekim 2013)

​

​

​

        Esi hanımcığım

​

​

        Mailiniz ulaştı*... Size ne kadar teşekkür etsem az... Beni ve benim aracılığımla matemde olan tüm ailemi bambaşka bir boyuta taşıdınız, yaramıza ilaç surdünüz, dünyanın belki de en büyük gerçeğini ispat ederek gösterdiniz.

​

        Sizi hiç tanımıyorum ama sanki yıllardır tanışıyormuşuz hissine kapıldim çok yoğun bir şekilde, o kadar mutlu huzurlu ve güvende hissettirdiniz bana kendimi. Yeteneğinizse muhteşem...

​

        Lütfen bir daha Türkiye'ye gelirseniz beni haberdar edin, İzmir/Bursa/İstanbul neresi olsa gelirim; mutlaka annemi de getirmek isterim.

​

        İlk kıvılcımlarını sizinle gördüğüm spiritualizmi araştırmaya başlıycam, umarım yollarımız hep keşişir. Sevgiyle kalın nur yüzlü Esi Hanımcığım.

Emel Başdoğan, İstanbul, Turkiye (16 Eylül 2013)

​

        Sevgili Esi

​

​

       Bilgi Paylaşim'da katıldığım söyleşiniz benim için ‘eye opener’ olmuştu. Daha sonraları görüşüm/duruşum merkezden kayacak gibi olduğu zamanlarda, bu sohbette paylaştığınız kişisel tecrübeleriniz ve bunların sağladığı perspektif yolumu bulmama veya yolumdan cıkmamama destek oldu.

​

​

​

        Özellikle de ruhların enkarne olmadan önce birbirleri ile yaptıkları kontrat ve bu kontrat dünyada hayata geçirilirken bizler tarafından algılanışı konusunda sayenizde edindiğim yeni bakış, hoşgörme, suçlamama ve olduğu haliyle kabul edip sevme konusunda bana çok destek oldu. 

​

​

​

        Teşekkür ve sevgilerimle.

Arianna F. Londra, UK (6 Haziran 2013)

​​

​

​

        Esi ile ilk kez Clapham Spiritualist Kilisesinde tanıştım. Esi bir erkek resmi çizmeye başladığında aklıma amcamın resmi olabileceği geldi ama amcam hala hayatta olduğu için bekleyip biraz daha bilgi almak istedim. Esi resmi çizdikten sonra o kimsenin karakterini tanımladı. Herşey gerçeğe o kadar uyuyordu ki; Esi ismini de verdiğinde artık hayatımın en etkileyici, heyecanlandırıcı, gerçek ve derin deneyimini yaşadığımdan hiç şüphem kalmamıştı.

        Esi ondan sonra iletişimi kuran kişiyi tanımladı ve kesin bir şekilde babaannemi tarif ediyordu; amcamın annesi ve isminin ilk iki harfini de verdi. Babaannemin amcama yolladığı mesajinda ona hayatı boyunca gerekli yakınlığı göstermediği için özür diliyordu; onun icin bir sürü kısıtlamalar koyup kendisini ondan uzak tutmuştu. 

        Başka bir mesajıda amcamın aldığı bir kararı tekrar düşünmesi, tekrar gözden geçirmesi idi. Önerisinin benim için fazla bir anlam yoktu ama amcama ilettiğimde onun gözünde başka bir anlam kazandı. Ben ve ailem, hepimiz bize iletilen mesajlarin doğruluğu ve açıklığı ile büyülenmiştik. 

        Esi'yi tanımak harikulade bir armağandı ve ona bize sevdiklerimizin bizi hiç bir zaman bizi terk etmiyeceğini hatırlattığı için teşekkür ederim. İnanılmaz bir duygusal deneyim. Teşekkur ederim.

Alina Khama-Nyane - Londra, UK (7 Ocak 2013)

        Sevgili Esi,

​

​

​

        İyi olduğunuzu ümit ederim. Size 'psişik sanat'ınız ile ortaya koyduğunuz tüm inanılmaz kanıtlar için gönülden duyduğum minnettarlığı ifade etmek istedim.

​

​

        Değişik kiliselerde benim için yaptığınız portreler ve verdiğiniz mesajlar hayatımın özellikle zor anlarında bana kuvvet kaynağı oldu. 

​

​

​

        Çok teşekkür ederim. Saygılarımla.

​

​

Ceren Turkaslan, Ankara, Turkiye (11 Ocak 2013)
 

​

​

​

​

        Çok kısa bir süre önce kaybetmiş olduğum babamdan bize gelen mesaj bambaşka, yeryüzünde yaşanabilecek en etkileyici olaydı benim için.

        Esi sayesinde babacığımı tekrar yaşamak çok çok özeldi... Babam sayesinde de Esi'yi kazanmak yine çok özel oldu.

​

​

        Spiritüel olaylardan çevremde tedirgin olan çoğu insan olmasına rağmen bende öyle bir çekince yoktu, ve Esi'yi tanıdıktan ve bu deneyimi yaşadıktan sonra çekinilecek hiçbir şey olmadığını bir kez daha gördüm.

​

        Bence kaybettiği yakınlarını çok özleyenlerin mutlaka yaşaması gereken çok özel bir deneyim.

​

​

         Sevgili Esi, bu deneyimden ötürü sonsuz sevgiler ve tesekkürler.

Meltem Erbaşı, İstanbul, Türkiye (19 Ocak 2011)

​

​

​

        Hayatım boyunca yaşadığım en yoğun duygusal deneyimdi.

​

​

        Seans boyunca bana birebir ananemi hissettirdiniz.

​

​

        Bütün söyledikleriniz ananemin anılarına ait ve kendine özgü ifadelerdi.

​

​

        Tarif etmesi çok zor benim için olağanüstü bir deneyimdi.

​

​

        Çok teşekkürler her şey için...

​

​

S. Platch- Münih, Almanya (28 Kasım 2010)

        2009 yılı Mayıs ayında başlayan sırt ağrılarım, uygulanan fizioterapi and akupunktur ile geçmediği gibi gittikçe artmaya başlamıştı. 16 Eylül 2009 da MR çektirdim, MR sonucu şaşırtıcıydı. Radyolog kemik metastazından şüphelendiğine dair raporu ev doktoruma yollamış tüm ailenin kafasını karıştırmıştı. Tam bir vücut taraması için PET CT yaptırmaya karar verdim ama ancak 1 hafta sonra için randevu verdiler. Aynı akşam Esi'ye telefon ettim ve şaşkınlığımı Esi'yle paylaşıp, dayanılmaz ağrılarım için kendisinden yardım istedim. Önümüzdeki bir kaç gün, gece 23.00 te sakin bir odaya çekilmemi, bana şifa yollayacağını söyledi.

        İlk uygulama başarılıydı, haftalar sonra ilk defa daha az ağrıyla, sakin uyudum. Birkaç gün devam ettik, arkasından Esi'den bir mesaj geldi; “Bana rehberlerim vücudunda metal olduğunu söyledi. İstersen bir saç analizi veya benzerini yaptır, araştır. Ayrıca hastalığın için üzülme çünkü sana söylenen hastalık değil ama yine de sen tahlil, muayene ve tedavilerini ihmal etme” dedi. Bu haberi aldığımda çok şaşırdım ve Esi’ye küçükken trafik kazası geçirdiğimi ve o nedenle başımda metal plaka and vidalar olduğunu söyledim. Randevu gününü beklerken Esi beni hiç yalnız bırakmadı ve kontrola daha az ağrılı girmemi sağladı. Gerçekten muayene sonucunda tümör olmadığı anlaşıldı. Ağrılarımın kemiklerdeki bir iltihaplanmadan kaynaklandığını söylediler.

        Esi ile haberleşmemizden bu güne kadar 1 yıldan fazla bir zaman geçti. Bana doktorların önerdigi tedaviye devam ediyorum ama çok daha az da olsa ağrılar devam ediyor. Esi’nin internet sayfası olduğunu yeni oğrendim ve onunla olan deneyimimi sayfasına yazmak istedim.  Yakında Esi'yi Londra'da ziyaret edip yüzyüze görüşüp, şifa vermesini istiyeceğim.

Angela John- Londra, UK (18 Ekim 2010)

        Son yaptiğım gösteri 17 Ekim 2010 Pazar günü saat 11'de Wimbledon Spiritualist kilisesindeydi. Yapılan portrelerden birini bir genç bayan tanıdı ve aldı. Çizilenin babasının portresi olduğunu ve babasının da hala hayatta olduğunu soyledi. Hemen sonra da bana aşağıdaki e-postayı yolladı ve onun musadesiyle asagida veriyorum:  

        Sevgili Esi

        Bana verdiğiniz o güzel resim ve bilgilerden sonra babamla konuştuğumu ve bilgilere onun açıklık getirdiğini size bildirebildiğim için çok sevinçliyim. Bana bir ‘Malcolm’ isminden söz etmiştiniz. Ben çok emin değildim, onun için babama sordum.

​

        Babam küçük bir çocukken, Portsmouth (1946) da yaşarlarken babamın en yakın arkadaşı imiş. Malcolm ve ailesi uzak bir yere taşındıklarında çok üzülmüş. Tesadüfen, daha bu geçtiğimiz Cuma günü, 15 Ekim 2010 tarihinde, babam Baldock bölgesi içinden arabasıyla geçiyormuş ve aklına senelerce önce bu bölgeye taşınan arkadaşı gelmiş.

        Babam sizin aracılığınızla verilen mesaja çok memnun oldu. Bize ruh dünyasından getirdiğiniz bu mutluluk için minnetarım. Içten dileklerimle.

Erendiz Timuroğlu- İstanbul, Türkiye (6 Haziran 2010)

​

        Esi ile bir kaç kez seans yaptık ve çoğu kez iletişim kuran babaannem idi.

​

​

        Ilk seansta yapılan portreyi hemen tanımıştım.

​

​

        Sonradan araştırdığımda evimde babaannemin sadece bir resmini bulabildim ve yapılan portreye ne kadar benzediğini gördüm.

​

​

        Ayrıca ilginç olan babaanemin kendi şivesi ile ve kendine has kelimeleri kullanarak iletişim kurmasıydı.

​

​

        Ailede ondan başka hiç kimse bu kelimeleri kullanmaz. İletişimde bulunan kişinin babaannem olduğuna dair böylesine güçlü kanıtlar olması beni ölümden sonra yaşamın devam ettiğine hiç şüphe bırakmayacak şekilde inandırdı.

        Her iletişim inancımı daha da güçlendirdi.

M. Abboushi- Ankara, Türkiye (26 Şubat 2010)

​

        Günümüzün katılaşmış maddiyatçı dünyasına önem veren insanlarına ruhsal değerlerden söz etmek istediğimde onlara Esi ile geçirdiğim deneyimden söz ediyorum. 

        Esi’yi bir kaç sene önce bir ortak arkadaşımız nedeni ile tanıdım. Benim geçmiş hayatım üzerine hiç bir bilgisi yoktu ve tanışmamızdan bir kaç saat sonra bana bir resim yapmak istediğini söyledi. Yaptığı resim ve onunla ilgili olarak ‘utangaç’, ‘mesafeli’, ‘tereddütlü’ bir tavır ile ilettiği mesaj inanılmaz derecede etkileyiciydi. Bana sunduğu babamın gençlik günlerinden bir portre idi. 

        Esi ile tanıştığımızda ben 50 yaşlarında idim ve babamla hayatımda nerede ise hiç bir ilişkim olmamıştı. Ben küçük bir çocukken bizi terketmişti. Onu 20 li ve 30 lu yaşlarımda sadece bir kaç kez görmüştüm. Hayatı boyunca nerede ise hiç bir sohbetimiz olmamıştı ve onu bu resimdeki gibi gençlik haliyle hiç görmemiştim. Ama albumümde küçük bir fotoğrafı vardı ve Esi’nin çizdiği resmin aynısıydı. 

        Farklı ülkelerde yaşadığımız için, çok sık görüşemiyoruz. Bir sonra ki karşilaşmamız bir arkadaş toplantısında idi. Bu kez Esi başka bir ruhun benimle iletişim kurmak istediği söyledi. Bu kez gelen sevgi dolu mesajlarini iletmek istiyen halamdı.

Lindsley Cash- Londra, UK (4 Nisan 2007)

​

​

        Esi ile bir kaç kez beraber çalışma şansım oldu ve ikimizin çok farklı olan yeteneklerimizi- ben Direk Kanal ve o Psişik Sanat olmak üzere- beraber etkin bir şekilde ruhsal iletişimde kullandık.

​

​

​

        Özellikle Esi’nin çizimleri seyircileri ve onları alanları son derece memnun etti. 

​

​

        Benim babamın da kendine çok benziyen bir resmini yapmıştı ve öylesine sevinmiştim ki, albümüne koyması için kopyasını fotoğrafı ile beraber Esi’ye verdim. 

​

​

        Psişik sanat yaşamın devamlılığını kanıtlamada son derece etkin bir yöntem ve sevdiklerinin resimlerini alan her bir kimse hem çok hayret edecek hem de çok sevinecektir.

Pamela Carvel- New York, USA (5 Ekim 2010)

        Esi, benim için ölümden sonra yaşamın devamlılığını kanıtlıyabilen medyumlar arasında en çarpıcı olanı. Bize verdiği kanıt bilgiden de öte. Esi aracılığıyla yapılan öte dünyaya geçmiş insanların portreleri aynı insanların yaşamda çekilmiş bir fotoğraflarıyla bire bir benzerlik gösteriyor. 

        Esi, bir akşam, başka bir medyumun gösterisinde kendiliğinden çizdiği bir portreyi bana gösteri sonrası verdi. O akşam bana bir mesaj verilmemişti ama Esi o resmin benim için çizilmiş olduğunu söyledi. Resim benim 20 sene kadar beraber çalıştığım Çin kaligrafi ustam Profesor Young (Yang) idi. Görünce hemen tanıdım. 

        Esi kendisine varsa fotoğraf göndermemi istedi. Hatırladığım kadarı ile bende Profösörün sadece bir kaç fotoğrafi vardı. Eve gidip araştırdım. Bulabildiğim tek fotoğraf New York Chinatown’da Double Ten kutlamaları için düzenlenmiş sergide çekilmiş bir fotoğraftı. Fotoğrafta Profesör Young başka bir öğrencisiyle benim aramda duruyordu. Büyük bir hayretle bu fotoğrafın çizilen portre ile nerede ise aynı olduğunu gördüm. 

        Esi’nin ender rastlanan bir kabiliyeti ve gücü olduğu şüphesiz. Ruhsal güçlerin Esi aracılığıyla ilettiği bu portreler ölümden sonra yaşamın devam ettiğinin el ile tutulur açık bir kanıtı. Kimya dalında yüksek eğitim yapmış bir kişi olarak, bence Esi bize ‘bilimsel bir yanıt’ veriyor çünkü Esi’nin benim seneler önce tanidiğim bir kişinin bana çizilmiş portresini vermesinin başka bir açıklaması olamaz. Esi’nin gösterileri, yaşam anlayışınızı zenginleştirecek, kaçırılmaması gereken bir fırsat...

B. B.-  Londra, UK (12 Mayıs 2006)

​

​

        Ruhsal varlığımıza önem veren, varoluşun bütün olgularını bilimin açıklıyamadığını kabul eden, öte yandan “ruhlarla iletişim” kurma konusuna pek heves göstermeyen bir kişiyim. Ancak aşağıdaki olay beni hayretler icinde bıraktı. Bu konuda Esi’nin gerçekten “olağan-üstü” bir yeteneğe sahip olduğuna inanıyorum. 

        Bir gün bir başka arkadaşımızla da birlikteyken Esi benim icin bir mesaj almakta olduğunu soyledi. Mesaj, sıcak ve sevgi ifadeleriyle rahmetli babamdan geliyordu. Aynı zamanda Esi bir portre çizmeye başladı. Çizdiği kişi bir çok bakımdan babama benziyordu, ama papyonlu oluşu hiç te tipik bir görüntü değildi. Babamın hatırladığım en resmi kıyafeti kravatlı olurdu. “Kendisini en kolay tanınacak biçimde göstermek istese, başı açık olmamalıydı. Genellikle dışarıda bir Fransiz tipi bere, veya, özellikle yaşlılığında, evde bir takke giyerdi.” dedim. 

​

​

        Bir kaç ay sonra, bu olaya şahit olan arkadaşım ablamı görmeye gittiğinde bundan söz etmiş, ve ablam ona annemle babamın evlenme fotoğrafını göstermiş. Benim unuttuğum bu fotoğrafta babamın papyonu var!

İlknur Levent Tunç- İstanbul, Turkiye (28 Şubat 2005)

        Her ölüm erkendir, derler. Ancak çok değer verdiğiniz bir insanın ne şekilde öldüğünü bilememek ölümlerin içinde en acıtanı olsa gerek. Yıllar önce can kardeşimin (kuzenim) ölüm anının ve şeklinin ayrıntılarını sevgili Esi sayesinde öğrenmiştim. Bu bilgiler acımı biraz hafifletmişti. 

​

​

        Esi, ölüme bakış açımı değiştirdi. Ölen kişinin sadece bedenini bıraktığını ama ruhunun yaşadığını, hatta istediğimiz her an yanımızda olduğunu artık biliyorum ve yaşıyorum. 

​

        Esi, her anlamda özel yaratılmış bir insan. Ancak ruhsal konuların anlaşılması için verdiği büyük emekle de yeryüzündeki çok özel birkaç insandan bir tanesi. O, kaybettiğimizi sandığımız insanlarla iletişimimizi sağlıyor. 

​

​

        O, her birimizin hayattaki sorumluluklarımızı üstümüze almamız konusunda çabalıyor ayrıca korkularımızla başa çıkabilmek, yeteneklerimizi geliştirebilmek için de Hipnoterapiyle çok önemli çalışmalar yaparak insanlığa büyük yarar sağlamaya devam ediyor.